• Kim jest opiekun dzienny?

• • A
  • A
  • A

Szukając opieki dla malucha, rodzice zwykle wybierają między żłobkiem a nianią. Istnieje jednak trzecia droga, łącząca zalety obu tych rozwiązań: opiekun dzienny. To profesjonalna i w pełni legalna forma opieki nad dziećmi do lat 3, świadczona w warunkach domowych. Zamiast dużej, instytucjonalnej placówki, maluch trafia do kameralnej, kilkuosobowej grupy, co ułatwia mu adaptację i zapewnia poczucie bezpieczeństwa.

Obowiązki opiekuna dziennego

Czym właściwie zajmuje się taki opiekun dzienny? Jego rola wykracza daleko poza zwykłe „pilnowanie”. To osoba, która staje się dla dziecka przewodnikiem, partnerem do zabawy i troskliwym wsparciem w codziennych wyzwaniach. Do jej podstawowych zadań należy oczywiście dbanie o podstawowe potrzeby maluchów, jednak najważniejsze jest organizowanie czasu w sposób, który bawi i jednocześnie rozwija. Dobry dzienny opiekun stawia na podążanie za swoimi małymi podopiecznymi, proponując im aktywności dopasowane do nastroju i możliwości. Opieka dzienna nad dziećmi to także pierwsza lekcja życia w grupie. W tak małym gronie maluchy uczą się dzielić zabawkami, czekać na swoją kolej i reagować na potrzeby innych. Opiekun dba o stały rytm dnia, w którym jest czas na posiłki, drzemkę i swobodną zabawę.

Kto może zostać opiekunem dziennym?

Przede wszystkim musi to być osoba godna zaufania, z nieposzlakowaną opinią, nie może być karana za umyślne przestępstwo ani mieć problemów z prawami rodzicielskimi czy płaceniem alimentów. Niezbędne są też konkretne kwalifikacje. Podstawowa droga to ukończenie specjalistycznego kursu dla opiekunów dziennych. Istnieje jednak „droga na skróty” dla osób, które już mają odpowiednie przygotowanie zawodowe. Ze szkolenia zwolnieni są na przykład nauczyciele wychowania przedszkolnego i wczesnoszkolnego, pedagodzy, pielęgniarki, położne czy opiekunki dziecięce. Każdy kandydat na opiekuna dziennego nad dziećmi musi także przejść badania lekarskie, które potwierdzą, że nie ma zdrowotnych przeciwwskazań do tej pracy. Samo mieszkanie również przechodzi weryfikację – musi być bezpieczne, czyste i przystosowane do potrzeb małych dzieci, zapewniając im przestrzeń do zabawy i odpoczynku.

Opiekun dzienny – ile dzieci może mieć pod opieką?

Odpowiedź na pytanie, opiekun dzienny ile dzieci może przyjąć pod swoje skrzydła, jest precyzyjnie określona: zgodnie z prawem jeden opiekun może zajmować się grupą liczącą maksymalnie pięcioro dzieci. To jednak nie wszystko. Przepisy idą o krok dalej, dbając o komfort najmłodszych. Jeśli w tej małej grupie znajduje się podopieczny, który nie skończył jeszcze roku, jest dzieckiem z niepełnosprawnością lub z innych powodów wymaga szczególnej uwagi, limit ten automatycznie maleje do zaledwie trojga dzieci. Co ciekawe, do tej liczby wliczane są również własne dzieci opiekuna do lat 3, jeśli spędzają z nim czas w godzinach jego pracy. Tak mała grupa pozwala na zbudowanie głębokiej, opartej na zaufaniu więzi. Dzięki temu dzienny opiekun dziecka naprawdę zna każdego ze swoich podopiecznych – wie, co go cieszy, co smuci, jak lubi się bawić i kiedy potrzebuje przytulenia.

Punkt opieki dziennej a żłobek

Skoro znamy już specyfikę pracy dziennego opiekuna, podsumujmy najważniejsze różnice, jakie dzielą punkt dziennej opieki a żłobek.

Skala: żłobek to duża placówka z kilkoma grupami. Punkt opieki dziennej to domowe zacisze i grupa licząca maksymalnie 3-5 dzieci.

Atmosfera: w żłobku sale są przystosowane instytucjonalnie, u opiekuna dziennego dziecko trafia do zwykłego mieszkania.

Indywidualizacja: w tak małej grupie opiekun dzienny ma większą szansę na indywidualne podejście do każdego dziecka, dostosowanie do niego rytmu dnia i zabaw.

Elastyczność: godziny pracy opiekuna dziennego bywają często bardziej elastyczne w porównaniu do pracy w żłobku.